Oleh: Zainnal Ajamain
Isu pemisahan tidak dimasukkan dalam laporan IGC kerana “mana-mana Negeri secara sukarela memasuki persekutuan mempunyai hak intrinsik untuk menarik diri” - Lord Lansdowne Chairman Inter-Government Committee (IGC)
Pandangan yang dikemukakan oleh seorang pakar perlembagaan dan bekas profesor Undang-undang dari Universiti Islam Antarabangsa baru-baru ini adalah boleh diperdebatkan.
Profesor itu mendakwa bahawa Sabah dan Sarawak tidak boleh meninggalkan Malaysia kerana Perkara 2 Perlembagaan Malaysia.
Perkara 2 Perlembagaan Malaysia ini tidak pernah dipinda sejak ia ditulis ke dalam Perlembagaan yang bermaksud bahawa Perkara ini sama dengan apabila Singapura “diusir” dari Malaysia seperti dakwaan beliau pada tahun 1965.
Perkara 2 sama dan masih ada pada hari ini dalam Perlembagaan, tidak dipinda atau diubah apa-apa pun.
Ahli Parlimen Kota Belud dan Menteri Persekutuan menegaskan bahawa bercakap tentang meninggalkan Malaysia adalah berunsur hasutan di bawah undang-undang Malaysia dan Sabah dan Sarawak tidak boleh menarik diri dari Malaysia.
Izinkan saya perjelaskan disini bahawa sesiapa sahaja yang mahu bercakap tentang Perjanjian Malaysia 1963 tanpa membaca buku asas berikut akan menunjukkan kebodohan mereka sendiri:
Terdapat dua perkara yang semua orang mesti tahu dari laporan IGC. Pertama, IGC tempat lima parti politik dari Sabah menyerahkan memorandum mereka pada 29 Ogos 1962.
Pada hari ini memorandum ini dikenali sebagai 20 Perkara. 20 Perkara adalah memorandum dan bukan “perjanjian” seperti yang ditegaskan oleh Menteri Persekutuan tadi.
Sebagai memorandum, dokumen 20 Perkara ini telah diserahkan kepada IGC untuk dipertimbangkan oleh ahli-ahli jawatankuasa tersebut.
IGC telah diketuai oleh Lord Lansdowne Menteri Negara British bagi Hal Ehwal Tanah Jajahan.
Tugasnya adalah “untuk menyediakan perlembagaan akan datang, termasuk perlindungan untuk kepentingan khas Borneo Utara dan Sarawak untuk menampung perkara-perkara seperti kebebasan beragama, pendidikan, perwakilan di Parlimen Persekutuan, kedudukan penduduk asli, kawalan imigresen, kewarganegaraan dan Perlembagaan Negeri”
Oleh itu, perisian memorandum 20 Perkara telah dimasukkan ke dalam laporan IGC. Laporan IGC mempunyai 37 Perkara dan TIDAK hanya sekadar 20 Perkara.
Pemisahan bukan hasutan
Berdasarkan maklumat di atas, laporan IGC adalah rangka kerja untuk menggubal Perjanjian Malaysia 1963.
IGC BUKAN Perjanjian Malaysia 1963. Ia hanya laporan dan diterima oleh kerajaan Great Britian, Persekutuan Malaya, Sabah dan Sarawak.
IGC mempunyai fungsi sama dengan Suruhanjaya Reid yang merangka Perlembagaan bagi Persekutuan Malaya. Laporan IGC telah diterima dan ditandatangani pada Feb 27, 1963 oleh United Kingdom, Borneo Utara, Persekutuan Malaya dan Sarawak.
Kedua, memorandum 20 Perkara yang dikemukakan oleh lima parti politik Sabah mengandungi fasal pemisahan yang merupakan Perkara No 7.
Dalam fasal ini telah dinyatakan bahawa tidak boleh hak pemisahan yang bermaksud bahawa Sabah tidak boleh menarik diri dari Malaysia.
Walau bagaimanapun, isu pemisahan tidak dimasukkan dalam laporan IGC.
Alasan yang diberikan oleh Lord Lansdowne bahawa “mana-mana Negeri secara sukarela memasuki persekutuan mempunyai hak intrinsik untuk menarik diri pada bila-bila masa, oleh itu perkara ini tidak perlu untuk memasukkannya ke dalam Perlembagaan”.
Maksudnya Sabah dan Sarawak adalah bebas membentuk Malaysia, oleh itu ia juga bebas untuk meninggalkan Malaysia.
Sabah dan Sarawak tidak perlu mendapat persetujuan daripada setiap negeri untuk meninggalkan Malaysia. Sabah dan Sarawak tidak memerlukan sokongan Majlis Raja-Raja untuk meninggalkan Malaysia.
Sabah dan Sarawak hanya perlu meluluskan satu resolusi dalam masing-Dewan Undangan Negeri masing masing untuk mereka meninggalkan Malaysia dan Sabah dan Sarawak akan menjadi sebuah negara yang merdeka dan berdaulat.
Saya harap penjelasan di atas sudah mencukupi untuk membersihkan sebarang kekeliruan tentang kandungan dan penggunaan istilah yang berkaitan dengan Perjanjian Malaysia 1963.
Sungguh memalukan untuk melihat, membaca dan mendengar Menteri, Profesor dan orang ramai bercakap tentang pembentukan Malaysia tanpa mereka benar-benar mengetahui apa subjek yang mereka nyatakan
Tiada terdapat apa-apa bentuk hasutan apabila membincangkan mengenai pemisahan. Ini adalah isu-isu nyata berdasarkan laporan IGC, Perjanjian Malaysia 1963 dan selepas lima dekad membentuk Malaysia.
Ini adalah pilihan rakyat di Sabah dan Sarawak dan untuk mengelakkan mereka dari membincangkan perkara ini, pihak kerajaan hanya perlu memenuhi kewajipan mereka seperti yang telah dijanjikan “tidak lebih, dan tidak kurang.”
Zainnal Ajamain adalah seorang pakar ekonomi, menamatkan pengajian dengan ijazah Sarjana dari University of East Anglia. Beliau telah memegang beberapa jawatan kanan didalam perkhidmatan awam kerajaan dan ahli fikir kerajaan dan beliau telah bekerja sebagai pensyarah universiti, penyelidik kanan, broker saham, dan ekonomi dan menerbitkan beberapa kertas kerja dalam jurnal media antarabangsa. Beliau merupakan penulis bersama di belakang wawasan Kerajaan Sabah untuk pembangunan dan kemajuan dalam Koridor Pembangunan Sabah. Beliau satu satunya penerbit Dana Islam luar pesisir yang pertama di Labuan. Beliau juga memegang jawatan Felo Penyelidik Kanan di Pusat Remote Sensing dan Sistem Maklumat Geografi di Universiti Malaysia Sabah. Beliau adalah salah seorang Pengasas United Borneo Front (UBF) dan seorang aktivis ingin menghapuskan Dasar Kabotaj. Beliau juga merupakan Setiausaha Agung sebuah parti politik yang baru ditubuhkan di Sabah.
Suara Sabah
Pandangan yang dikemukakan oleh seorang pakar perlembagaan dan bekas profesor Undang-undang dari Universiti Islam Antarabangsa baru-baru ini adalah boleh diperdebatkan.
Profesor itu mendakwa bahawa Sabah dan Sarawak tidak boleh meninggalkan Malaysia kerana Perkara 2 Perlembagaan Malaysia.
Perkara 2 Perlembagaan Malaysia ini tidak pernah dipinda sejak ia ditulis ke dalam Perlembagaan yang bermaksud bahawa Perkara ini sama dengan apabila Singapura “diusir” dari Malaysia seperti dakwaan beliau pada tahun 1965.
Perkara 2 sama dan masih ada pada hari ini dalam Perlembagaan, tidak dipinda atau diubah apa-apa pun.
Ahli Parlimen Kota Belud dan Menteri Persekutuan menegaskan bahawa bercakap tentang meninggalkan Malaysia adalah berunsur hasutan di bawah undang-undang Malaysia dan Sabah dan Sarawak tidak boleh menarik diri dari Malaysia.
Izinkan saya perjelaskan disini bahawa sesiapa sahaja yang mahu bercakap tentang Perjanjian Malaysia 1963 tanpa membaca buku asas berikut akan menunjukkan kebodohan mereka sendiri:
- The Cobbold Commission Report 1962
- The Inter-Government Committee Report (IGC) 1963
- The Malaysia Agreement 1963
Terdapat dua perkara yang semua orang mesti tahu dari laporan IGC. Pertama, IGC tempat lima parti politik dari Sabah menyerahkan memorandum mereka pada 29 Ogos 1962.
Pada hari ini memorandum ini dikenali sebagai 20 Perkara. 20 Perkara adalah memorandum dan bukan “perjanjian” seperti yang ditegaskan oleh Menteri Persekutuan tadi.
Sebagai memorandum, dokumen 20 Perkara ini telah diserahkan kepada IGC untuk dipertimbangkan oleh ahli-ahli jawatankuasa tersebut.
IGC telah diketuai oleh Lord Lansdowne Menteri Negara British bagi Hal Ehwal Tanah Jajahan.
Tugasnya adalah “untuk menyediakan perlembagaan akan datang, termasuk perlindungan untuk kepentingan khas Borneo Utara dan Sarawak untuk menampung perkara-perkara seperti kebebasan beragama, pendidikan, perwakilan di Parlimen Persekutuan, kedudukan penduduk asli, kawalan imigresen, kewarganegaraan dan Perlembagaan Negeri”
Oleh itu, perisian memorandum 20 Perkara telah dimasukkan ke dalam laporan IGC. Laporan IGC mempunyai 37 Perkara dan TIDAK hanya sekadar 20 Perkara.
Pemisahan bukan hasutan
Berdasarkan maklumat di atas, laporan IGC adalah rangka kerja untuk menggubal Perjanjian Malaysia 1963.
IGC BUKAN Perjanjian Malaysia 1963. Ia hanya laporan dan diterima oleh kerajaan Great Britian, Persekutuan Malaya, Sabah dan Sarawak.
IGC mempunyai fungsi sama dengan Suruhanjaya Reid yang merangka Perlembagaan bagi Persekutuan Malaya. Laporan IGC telah diterima dan ditandatangani pada Feb 27, 1963 oleh United Kingdom, Borneo Utara, Persekutuan Malaya dan Sarawak.
Kedua, memorandum 20 Perkara yang dikemukakan oleh lima parti politik Sabah mengandungi fasal pemisahan yang merupakan Perkara No 7.
Dalam fasal ini telah dinyatakan bahawa tidak boleh hak pemisahan yang bermaksud bahawa Sabah tidak boleh menarik diri dari Malaysia.
Walau bagaimanapun, isu pemisahan tidak dimasukkan dalam laporan IGC.
Alasan yang diberikan oleh Lord Lansdowne bahawa “mana-mana Negeri secara sukarela memasuki persekutuan mempunyai hak intrinsik untuk menarik diri pada bila-bila masa, oleh itu perkara ini tidak perlu untuk memasukkannya ke dalam Perlembagaan”.
Maksudnya Sabah dan Sarawak adalah bebas membentuk Malaysia, oleh itu ia juga bebas untuk meninggalkan Malaysia.
Sabah dan Sarawak tidak perlu mendapat persetujuan daripada setiap negeri untuk meninggalkan Malaysia. Sabah dan Sarawak tidak memerlukan sokongan Majlis Raja-Raja untuk meninggalkan Malaysia.
Sabah dan Sarawak hanya perlu meluluskan satu resolusi dalam masing-Dewan Undangan Negeri masing masing untuk mereka meninggalkan Malaysia dan Sabah dan Sarawak akan menjadi sebuah negara yang merdeka dan berdaulat.
Saya harap penjelasan di atas sudah mencukupi untuk membersihkan sebarang kekeliruan tentang kandungan dan penggunaan istilah yang berkaitan dengan Perjanjian Malaysia 1963.
Sungguh memalukan untuk melihat, membaca dan mendengar Menteri, Profesor dan orang ramai bercakap tentang pembentukan Malaysia tanpa mereka benar-benar mengetahui apa subjek yang mereka nyatakan
Tiada terdapat apa-apa bentuk hasutan apabila membincangkan mengenai pemisahan. Ini adalah isu-isu nyata berdasarkan laporan IGC, Perjanjian Malaysia 1963 dan selepas lima dekad membentuk Malaysia.
Ini adalah pilihan rakyat di Sabah dan Sarawak dan untuk mengelakkan mereka dari membincangkan perkara ini, pihak kerajaan hanya perlu memenuhi kewajipan mereka seperti yang telah dijanjikan “tidak lebih, dan tidak kurang.”
Zainnal Ajamain adalah seorang pakar ekonomi, menamatkan pengajian dengan ijazah Sarjana dari University of East Anglia. Beliau telah memegang beberapa jawatan kanan didalam perkhidmatan awam kerajaan dan ahli fikir kerajaan dan beliau telah bekerja sebagai pensyarah universiti, penyelidik kanan, broker saham, dan ekonomi dan menerbitkan beberapa kertas kerja dalam jurnal media antarabangsa. Beliau merupakan penulis bersama di belakang wawasan Kerajaan Sabah untuk pembangunan dan kemajuan dalam Koridor Pembangunan Sabah. Beliau satu satunya penerbit Dana Islam luar pesisir yang pertama di Labuan. Beliau juga memegang jawatan Felo Penyelidik Kanan di Pusat Remote Sensing dan Sistem Maklumat Geografi di Universiti Malaysia Sabah. Beliau adalah salah seorang Pengasas United Borneo Front (UBF) dan seorang aktivis ingin menghapuskan Dasar Kabotaj. Beliau juga merupakan Setiausaha Agung sebuah parti politik yang baru ditubuhkan di Sabah.
Suara Sabah
0 comments:
Post a Comment
Important - The views expressed and the links provided on our comment pages are the personal views of individual contributors and do not necessarily reflect the views of Sabah Report.